معنی خراج گیر - جستجوی لغت در جدول جو

خراج گیر

لغت نامه دهخدا

مزاج گیر

مناسب مزاج، موافق طبع

فرهنگ فارسی عمید

خراج گزار

خراج دهنده، مالیات دهنده

فرهنگ فارسی عمید

خرده گیر

باریک بین، مراقب امور جزئی، دقیق، عیب جو، ایرادگیر
موشکاف، خرده بین، خرده کار، خرده شناس، خردانگارش، خرده دان، نازک بین، نازک اندیش، نکته سنج، ژرف یاب، ژرف بین، مدقّق، غوررس

فرهنگ فارسی عمید

برات گیر

کسی که برات را برای او می فرستند که پول آن را بدهد

فرهنگ فارسی عمید

راه گیر

کسی که سر راه مردم را می گیرد، راه گیرنده، راهزن

فرهنگ فارسی عمید

خرده گیر

(شَ / شِ پَرْ وَ)

کنایه از عیب جوی و نکته گیرنده. (برهان قاطع) (از انجمن آرای ناصری) (از آنندراج). عائب. (یادداشت بخط مؤلف). نکته گیر. خرده سنج. نکته سنج: از این نازک طبعی، خرده گیری، عیبجویی، بدخویی که از آب کوثر نفرت گرفتی. (سندبادنامه ص 206).
مرد گفتش بر در شاه و امیر
هم چه جای مفتی است ای خرده گیر؟
عطار.
من نیم خرده گیر و خرده شناس
که ندارم ز خرده هیچ قماش.
عطار.
ای جوان حاضر تو پیرانند
به ادب رو که خرده گیرانند.
اوحدی.
، سخن چین. (از آنندراج) ، معترض. (یادداشت بخط مؤلف) ، ناقد. نقاد. منتقد. حرف گیر. (یادداشت بخط مؤلف). به گزین. سخن سنج، مقابل کلان گیر در بازیاری. (یادداشت بخط مؤلف). ضد کلانگیر در بازداری یعنی در تربیت باز

لغت نامه دهخدا

رام گیر

(فُ وَ دَ / دِ)

که رام گیرد، که رام کند، که ایل کند، که بزیر فرمان آرد، که مطیع کند، دررونده، فرارکننده، دورشونده، (از اشتنگاس)، گریختن، (آنندراج)، چنین است بمعنی مصدری ! گریز و فرار، (ناظم الاطباء)، اما ظاهراًمنقولات فرهنگ ناظم الاطباء و آنندراج و اشتنگاس بر اساسی نباشد چه، جای دیگر باین معنی دیده نشده است

لغت نامه دهخدا

خراج خر

(خَ خَ)

آوازی که از گلوی مردم یا گلو فشرده برآید. (از آنندراج). شاید خراخر باشد. رجوع به خراخر در این لغت نامه شود

لغت نامه دهخدا

خراج سر

(خَ جِ سَ)

سرانه. خراج رأس. سرگزیت

لغت نامه دهخدا

خاک گیر

نسیجی که خاک بخود گیرد، کسی که در غربت بماند و به آنجا انس گیرد

لغت نامه دهخدا

گران گیر

(شَ / شِ)

کنایه از دیرگیر و سخت گیر، آنکه در کارها صبر و ثبات ورزد. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

خواجه گیر

(خوا / خا جَ / جِ)

دهی است از دهستان لیراوی شهرستان بوشهر، این ده در جلگه قرار دارد با هوای گرم و 300 تن سکنه. آب آن از چاه و محصول آن غلات دیمی و شغل اهالی زراعت و راه مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7)

لغت نامه دهخدا

خراج آور

(بَ پَ وَ دَ / دِ)

آنکه خراج رساند. (از آنندراج). آنکه خراج برای حاکم برد. خراج دهنده. خراجگزار:
خراج آورش حاکم روم و ری
خراجش فرستاد کسری و کی.
نظامی

لغت نامه دهخدا

خران گور

(خَ)

گورخران

لغت نامه دهخدا

خراج جید

(خُ جِ جَیْ یِ)

کفگیرک. گنده تاول